łokieć

ポーランド語

語源

• スラヴ祖語 *olkъtь

発音^(?)

• IPA: /ˈwɔkʲjɛt͡ɕ/

名詞

łokieć 男性 非有生 （単数・生格: łokcia）

1. 肘。

格変化

    łokieć の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	łokieć	łokcie
生格(Dopełniacz)	łokcia	łokci
与格(Celownik)	łokciowi	łokciom
対格(Biernik)	łokieć	łokcie
造格(Narzędnik)	łokciem	łokciami
前置格(Miejscownik)	łokciu	łokciach
呼格(Wołacz)	łokciu	łokcie

派生語

形容詞：

• łokciowy

参照

• ramię