сѣверъ

古代教会スラヴ語

名詞

сѣверъ (sěverŭ) 男性

1. (方位) 北（きた）。
2. 北風。

同族語

• (方位の一覧)

	сѣверъ (sěverŭ)
западъ (zapadŭ)		въстокъ (vŭstokŭ)
	югъ (jugŭ)

---

ロシア語

発音

• IPA^(?): [ˈsʲevʲɪr]
• 分綴: сѣ‧веръ

名詞

сѣ́веръ • (sě́ver) 男性 非有生 (生格 сѣ́вера, 複数主格 сѣвера́, 複数生格 сѣверо́въ)

1. (方位) се́вер (séver) の1918年以前の綴り。

格変化

сѣ́веръ の格変化 (正書法改正前) (不活動体 男性名詞型 硬語幹 c型アクセント 不規則変化) 

	単数	複数
主格	сѣ́веръ sě́ver	сѣвера́△ sěverá△
生格	сѣ́вера sě́vera	сѣверо́въ sěveróv
与格	сѣ́веру sě́veru	сѣвера́мъ sěverám
対格	сѣ́веръ sě́ver	сѣвера́△ sěverá△
造格	сѣ́веромъ sě́verom	сѣвера́ми sěverámi
前置格	сѣ́верѣ sě́verě	сѣвера́хъ sěveráx

^△ 不規則

対義語

• югъ 男性 (jug)

上位語

• направле́ніе 中性 (napravlénije), сторона́ свѣ́та 女性 (storoná svě́ta)

関連語

• сѣверя́нинъ 男性 (sěverjánin) / сѣверя́нка 女性 (sěverjánka)
• сѣ́верный (sě́vernyj)