rzeczownik

ポーランド語

語源

• rzecz (物) +‎ 接尾辞 "-ownik"

発音^(?)

• IPA: /ʒɛˈt͡ʃɔvɲik/

名詞

rzeczownik 男性 非有生 （単数・生格： rzeczownika）

1. 名詞。

格変化

    rzeczownik の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	rzeczownik	rzeczowniki
生格(Dopełniacz)	rzeczownika	rzeczowników
与格(Celownik)	rzeczownikowi	rzeczownikom
対格(Biernik)	rzeczownik	rzeczowniki
造格(Narzędnik)	rzeczownikiem	rzeczownikami
前置格(Miejscownik)	rzeczowniku	rzeczownikach
呼格(Wołacz)	rzeczowniku	rzeczowniki

類義語

• 〔古風〕 imię

下位語

• nazwa własna

派生語

形容詞：

• rzeczownikowy