rzucać

ポーランド語

語源

• rzucićを参照。

発音^(?)

• IPA: [ˈʐut͡sat͡ɕ]

動詞

rzucać

〔不完了体〕 （完了体: rzucić）

1. 投げる。

活用

    rzucaćの活用

不定形
rzucać
			単数			複数
直説法	現在時制	一人称	rzucam			rzucamy
		二人称	rzucasz			rzucacie
		三人称	rzuca			rzucają
			男性	女性	中性	男性人間	非男性人間
	過去時制	一人称	rzucałem	rzucałam	-	rzucaliśmy	rzucałyśmy
		二人称	rzucałeś	rzucałaś	-	rzucaliście	rzucałyście
		三人称	rzucał	rzucała	rzucało	rzucali	rzucały
	未来時制	一人称	będę rzucał	będę rzucała	-	będziemy rzucali	będziemy rzucały
			będę rzucać			będziemy rzucać
		二人称	będziesz rzucał	będziesz rzucała	-	będziecie rzucali	będziecie rzucały
			będziesz rzucać			będziecie rzucać
		三人称	będzie rzucał	będzie rzucała	będzie rzucało	będą rzucali	będą rzucały
			będzie rzucać			będą rzucać
命令法		一人称	-			rzucajmy
		二人称	rzucaj			rzucajcie
		三人称	niech rzuca			niech rzucają
仮定法		一人称	rzucałbym	rzucałabym	-	rzucalibyśmy	rzucałybyśmy
		二人称	rzucałbyś	rzucałabyś	-	rzucalibyście	rzucałybyście
		三人称	rzucałby	rzucałaby	rzucałoby	rzucaliby	rzucałyby
分詞		能動形容分詞
		rzucający
		受動形容分詞
		rzucany
		副分詞現在
		rzucając
		名分詞
		rzucanie 中性
無人称過去
rzucano

類義語

• miotać

関連語

名詞

• rzut 男性
  • narzut 男性
  • narzuta 女性
  • narzutka 女性
  • podrzutek 男性
  • wrzut 男性
  • wyrzut 男性
  • zarzut 男性
  • zrzut 男性
  • zrzutka 女性

形容詞：

• rozrzutny

派生語

動詞（不完了体/完了体）

• dorzucać/dorzucić
• narzucać (się)/narzucić
• obrzucać (się)/obrzucić
• podrzucać/podrzucić
• porzucać/porzucić
• przerzucać/przerzucić
• rozrzucać/rozrzucić
• wrzucać/wrzucić
• wyrzucać/wyrzucić
• zarzucać/zarzucić
• zrzucać/zrzucić

外部リンク

• rzucać - Słowniki PWN 2015年7月21日閲覧。