lubić

ポーランド語

語源

• スラヴ祖語 *ļūbìti < 印欧祖語 *leubʰ-

lub 〈あるいは〉も参照。

発音^(?)

• IPA: /ˈlubʲit͡ɕ/

動詞

lubić (不完了体)

1. (他動詞) 好む。好く。

活用

    lubićの活用

不定形
lubić
			単数			複数
直説法	現在時制	一人称	lubię			lubimy
		二人称	lubisz			lubicie
		三人称	lubi			lubią
			男性	女性	中性	男性人間	非男性人間
	過去時制	一人称	lubiłem	lubiłam	-	lubiliśmy	lubiłyśmy
		二人称	lubiłeś	lubiłaś	-	lubiliście	lubiłyście
		三人称	lubił	lubiła	lubiło	lubili	lubiły
	未来時制	一人称	będę lubił	będę lubiła	-	będziemy lubili	będziemy lubiły
			będę lubić			będziemy lubić
		二人称	będziesz lubił	będziesz lubiła	-	będziecie lubili	będziecie lubiły
			będziesz lubić			będziecie lubić
		三人称	będzie lubił	będzie lubiła	będzie lubiło	będą lubili	będą lubiły
			będzie lubić			będą lubić
命令法		一人称	-			lubmy
		二人称	lub			lubcie
		三人称	niech lubi			niech lubią
仮定法		一人称	lubiłbym	lubiłabym	-	lubilibyśmy	lubiłybyśmy
		二人称	lubiłbyś	lubiłabyś	-	lubilibyście	lubiłybyście
		三人称	lubiłby	lubiłaby	lubiłoby	lubiliby	lubiłyby
分詞		能動形容分詞
		lubiący
		受動形容分詞
		lubiany
		副分詞現在
		lubiąc
		名分詞
		lubienie 中性
無人称過去
lubiano

類義語

• kochać

派生語

動詞

• (完了体) polubić

名詞：

• ulubieniec 男性 / ulubienica 女性

形容詞：

• ulubiony

関連語

形容詞：

• lubieżny
• polubowny

動詞：

• lubować się

名詞：

• ślub 男性

参照

• podobać się, woleć