rozkazać

ポーランド語

語源

• 接頭辞 roz- +‎ kazać

発音^(?)

• IPA: /rɔsˈkazat͡ɕ/ （慣用読み: 「ロズカザチ」）

動詞

rozkazać (完了体) （不完了体: rozkazywać）

1. 命令する。命じる。命ずる。

活用

    rozkazaćの活用

不定形
rozkazać
			単数			複数
直説法	単一未来時制	一人称	rozkażę			rozkażemy
		二人称	rozkażesz			rozkażecie
		三人称	rozkaże			rozkażą
			男性	女性	中性	男性人間	非男性人間
	過去時制	一人称	rozkazałem	rozkazałam	-	rozkazaliśmy	rozkazałyśmy
		二人称	rozkazałeś	rozkazałaś	-	rozkazaliście	rozkazałyście
		三人称	rozkazał	rozkazała	rozkazało	rozkazali	rozkazały
命令法		一人称	-			rozkażmy
		二人称	rozkaż			rozkażcie
		三人称	niech rozkaże			niech rozkażą
仮定法		一人称	rozkazałbym	rozkazałabym	-	rozkazalibyśmy	rozkazałybyśmy
		二人称	rozkazałbyś	rozkazałabyś	-	rozkazalibyście	rozkazałybyście
		三人称	rozkazałby	rozkazałaby	rozkazałoby	rozkazaliby	rozkazałyby
分詞		過去形容分詞
		rozkazany
		副分詞過去
		rozkazawszy
		名分詞
		rozkazanie 中性
無人称過去
rozkazano

類義語

• wydać rozkaz

関連語

動詞（不完了体/完了体）：

• kazać
  • nakazywać / nakazać
  • skazywać / skazać

名詞：

• rozkaz 男性
• rozkaźnik 男性

副詞：

• rozkazująco

形容詞：

• rozkazujący