tijd

オランダ語

語源

中期オランダ語 tijt < 古オランダ語 tīt < ゲルマン祖語 *tīdiz < 印欧祖語 *dīti- < *dī-

発音

• IPA(?): [tɛɪ̯t] :

名詞

tijd 男性 (複数 tijden, 指小辞 tijdje, 指小辞複数 tijdjes)

1. 時間。
2. (文法) 時制。

派生語

派生語

• bloeitijd
• bronstijd
• deeltijds
• destijds
• eertijds
• gelijktijdig
• ijzertijd
• ruimte-tijd
• tegelijkertijd
• tegenwoordige tijd
• tijdelijk
• tijdens
• tijdgenoot
• tijdnood
• tijdschaal
• tijdsduur
• tijdstip
• verleden tijd
• voltijds
• wachttijd

諸言語への影響

• アフリカーンス語: tyd