ὀνοματοποιία

ονοματοποιία も参照。

古典ギリシア語

語源

ὀνοματοποιός +‎ 接尾辞 "-ία"

発音

 

• IPA: /o.no.ma.to.po͜ɪ.í.a/ → /o.no.ma.to.py.ˈi.a/ → /o.no.ma.to.pi.ˈi.a/

紀元前5世紀: IPA^{(?): /o.no.ma.to.po͜ɪ.í.a/ ambiguous vowel α at 5, ambiguous vowel ί at 11, ambiguous vowel α at 12}

紀元前1世紀: IPA^{(?): /o.no.ma.to.py.ˈi.a/}

4世紀: IPA^{(?): /o.no.ma.to.py.ˈi.a/}

10世紀: IPA^{(?): /o.no.ma.to.py.ˈi.a/}

15世紀: IPA^{(?): /o.no.ma.to.pi.ˈi.a/}

名詞

ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ (属格 ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱς) 女性, 第1変化 (onomatopoiía)

1. (修辞学) オノマトペ、擬声語。

ἡ ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ; τῆς ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱς (Attic) の第1変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	ἡ ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ hē onomatopoiíā	τὼ ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ tṑ onomatopoiíā	αἱ ὀνομᾰτοποιῐ́αι hai onomatopoiíai
Gen.(属格)	τῆς ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱς tês onomatopoiíās	τοῖν ὀνομᾰτοποιῐ́αιν toîn onomatopoiíain	τῶν ὀνομᾰτοποιῐῶν tôn onomatopoiiôn
Dat.(与格)	τῇ ὀνομᾰτοποιῐ́ᾳ têi onomatopoiíāi	τοῖν ὀνομᾰτοποιῐ́αιν toîn onomatopoiíain	ταῖς ὀνομᾰτοποιῐ́αις taîs onomatopoiíais
Acc.(対格)	τὴν ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱν tḕn onomatopoiíān	τὼ ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ tṑ onomatopoiíā	τᾱ̀ς ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱς tā̀s onomatopoiíās
Voc.(呼格)	ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ onomatopoiíā	ὀνομᾰτοποιῐ́ᾱ onomatopoiíā	ὀνομᾰτοποιῐ́αι onomatopoiíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

関連語

• ὀνοματοποιέω (onomatopoiéō)

諸言語への影響

• 英語: onomatopoeia
• ギリシア語: ονοματοποιία (onomatopoiía)
• ラテン語: onomatopoeïa