ラテン語 編集

語源 編集

absolvereの所相完了分詞

発音 編集

  • (古典ラテン語) IPA(?): /ab.soˈluː.tus/, [äps̠ɔˈɫ̪uːt̪ʊs̠]
  • (教会ラテン語) IPA(?): /ab.soˈlu.tus/, [äbsoˈluːt̪us]

分詞 編集

absolūtus (女性 absolūta, 中性 absolūtum, 最上級 absolūtissimus, 副詞 absolūtē); 第一/第二変化 分詞

  1. 完了した。
  2. 無制限の。
  3. (文法) 独立した。
  4. (法律) 無罪となった。

第一/第二変化 形容詞.

単数 複数
格 / 性 男性 女性 中性 男性 女性 中性
主格 absolūtus absolūta absolūtum absolūtī absolūtae absolūta
属格 absolūtī absolūtae absolūtī absolūtōrum absolūtārum absolūtōrum
与格 absolūtō absolūtō absolūtīs
対格 absolūtum absolūtam absolūtum absolūtōs absolūtās absolūta
奪格 absolūtō absolūtā absolūtō absolūtīs
呼格 absolūte absolūta absolūtum absolūtī absolūtae absolūta

関連語 編集

諸言語への影響 編集