chłopiec

ポーランド語

語源

• chłop +‎ 接尾辞 "-iec"

発音^(?)

• IPA: [ˈxwɔpʲjɛt͡s]

名詞

chłopiec 男性 人称 （単数…与格: chłopcu, 呼格: chłopcze）

1. 男の子。少年。

格変化

    chłopiec の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	chłopiec	chłopcy
生格(Dopełniacz)	chłopca	chłopców
与格(Celownik)	chłopcu	chłopcom
対格(Biernik)	chłopca	chłopców
造格(Narzędnik)	chłopcem	chłopcami
前置格(Miejscownik)	chłopcu	chłopcach
呼格(Wołacz)	chłopcze	chłopcy

類義語

• młodzieniec

派生語

副詞：

• chłopięco

形容詞：

• chłopięcy

関連語

名詞：

• chłopak, chłopczyk 男性

参照

• mężczyzna; dziewczyna