miejscownik

ポーランド語

発音^(?)

• IPA: /mʲɛjstsɔvɲik/

名詞

miejscownik 男性 (生格 miejscownika)

1. (文法) 処格、前置格（七格、おもに位置を表す格）

翻訳

• 英語: locative

関連語

• miejsce

参照

• przypadek

• mianownik (“主格・一格”)
• dopełniacz (“生格・二格”)
• celownik (“与格・三格”)
• biernik (“対格・四格”)
• wołacz (“呼格・五格”)
• narzędnik (“造格・六格”)