kompromis

ポーランド語

語源

ラテン語より（参照: comprōmissum）。

発音^(?)

• IPA: /kɔmˈprɔmʲis/

名詞

kompromis 男性 非有生（生格・単数: kompromisu）

1. 双方による譲歩。歩み寄り。
2. 妥結。

格変化

    kompromis の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	kompromis	kompromisy
生格(Dopełniacz)	kompromisu	kompromisów
与格(Celownik)	kompromisowi	kompromisom
対格(Biernik)	kompromis	kompromisy
造格(Narzędnik)	kompromisem	kompromisami
前置格(Miejscownik)	kompromisie	kompromisach
呼格(Wołacz)	kompromisie	kompromisy

類義語

語義2:〈妥結〉

• ugoda

派生語

形容詞:

• kompromisowy

参照

• ustępstwo