korzeń

ポーランド語

語源

• スラヴ祖語 *korenь

発音^(?)

• IPA: /ˈkɔʒɛɲ/

名詞

korzeń 男性 非有生 （単数・生格: korzenia）

1. 根。根っこ。

格変化

    korzeń の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	korzeń	korzenie
生格(Dopełniacz)	korzenia	korzeni
与格(Celownik)	korzeniowi	korzeniom
対格(Biernik)	korzeń	korzenie
造格(Narzędnik)	korzeniem	korzeniami
前置格(Miejscownik)	korzeniu	korzeniach
呼格(Wołacz)	korzeniu	korzenie

派生語

形容詞：

• korzenny

関連語

動詞：

• korzenić się

名詞：

• korzonek 男性

参照

• bulwa