usposobienie

ポーランド語

語源

動詞 usposobić の名分詞形。

発音

• IPA(?): /ˌuspɔsɔˈbʲjɛɲɛ/（「ウスポソビェニェ」）

名詞

usposobienie 中性

1. 気質。気性。
2. 〔古風〕一時（いっとき）の気分。

格変化

    usposobienie の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	usposobienie	usposobienia
生格(Dopełniacz)	usposobienia	usposobień
与格(Celownik)	usposobieniu	usposobieniom
対格(Biernik)	usposobienie	usposobienia
造格(Narzędnik)	usposobieniem	usposobieniami
前置格(Miejscownik)	usposobieniu	usposobieniach
呼格(Wołacz)	usposobienie	usposobienia

類義語

語義2:〔古風〕〈一時の気分〉

• humor, nastrój

関連語

名詞:

• sposób 男性

参照

語義1:

• charakter, natura, temperament