łajdak

ポーランド語

語源

Brückner (1927) によると18世紀以降にチェコから伝わった語（参照: チェコ語 lajda、laidati se 〈ぶらつく〉、lajdák 〈放浪者〉 < landati 〈うろつく〉）で、ポーランド語の史料でも〈物乞いすること〉を仄めかす łandykuje が1599年、dajcie łantyce なる表現が1661年に見られ、またポーランド語の方言にも landzić、lędzić 〈物乞いする〉が存在する。他のスラヴ語でも landati、landarati 〈ぶらぶらする〉といったブリュクネルいわく「明らかな外来語」が見られ、ドイツ語 landern、schleudern と関連する可能性もあり得る。

発音

• IPA: /ˈwajdak/

名詞

łajdak 男性 人称（主格・複数: łajdaki/łajdacy）（女性: łajdaczka）

1. ごろつき。悪党。悪漢。

格変化

    łajdak の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	łajdak	łajdaki łajdacy
生格(Dopełniacz)	łajdaka	łajdaków
与格(Celownik)	łajdakowi	łajdakom
対格(Biernik)	łajdaka	łajdaków
造格(Narzędnik)	łajdakiem	łajdakami
前置格(Miejscownik)	łajdaku	łajdakach
呼格(Wołacz)	łajdaku	łajdaki łajdacy

類義語

• hultaj, łobuz, łotr, nędznik, nicpoń, niegodziwiec, nikczemnik, szelma, szubrawiec; (口語) drań, szubienicznik; (俗語) psubrat; (侮辱表現) kanalia, szuja, świntuch

派生語

形容詞:

• łajdacki

名詞:

• łajdactwo 中性

動詞:

• łajdaczyć się

諸言語への影響

• リトアニア語: laidõkas

参照

• bandyta

参考文献

• Brückner, Aleksander (1927). Słownik etymologiczny języka polskiego, s. 305–306. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.
• Franciszek Sławski, Słownik etymologiczny języka polskiego, Nakł. Tow. Miłośników Języka Polskiego, 1970.