máánu

maanu も参照。

イナリ・サーミ語

語源

サーミ祖語 *mānō

名詞

mááṇu

1. (天体) 月（つき）。
2. (暦) 月（つき）。

Even inflection in -u
	単数	複数
主格	mááṇu	máánuh
対格	máánu	máánuid
属格	máánu	mánui máánui
入格	mááṇun	máánuid
処格	máánust	máánuin
共格	máánuin	mánuiguin
欠格	mánuttáá	mánuittáá
様格	máánnun	—
分格	máánnud	—

派生語

• cuáŋuimáánu
• kuovâmáánu
• njuhčâmáánu
• uđđâivemáánu
• čohčâmáánu