owoc

ポーランド語

発音^(?)

• IPA: [ˈɔvɔt͡s]

名詞

owoc 男性 非有生 （単数・生格： owocu）

1. 果実。実。果物。

格変化

    owoc の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	owoc	owoce
生格(Dopełniacz)	owocu	owoców
与格(Celownik)	owocowi	owocom
対格(Biernik)	owoc	owoce
造格(Narzędnik)	owocem	owocami
前置格(Miejscownik)	owocu	owocach
呼格(Wołacz)	owocu	owoce

下位語

• jagoda, orzech, żołądź

派生語

形容詞：

• bezowocny
• owocarski
• owocny
• owocowy

動詞：

• owocować