przyjaciel

ポーランド語

語源

• スラヴ祖語 *prijateļь < 印欧祖語 *priH-

同系語

スラヴ語派:

• チェコ語 přítel, ブルガリア語 приятел (prijatel), ロシア語 прия́тель (prijátelʹ)

非スラヴ語派:

• ゴート語 𐍆𐍂𐌹𐌾𐍉𐌽𐌳𐍃 (frijōnds); サンスクリット प्रिय (priyá-) 〈愛しい〉

発音

• IPA(?): /pʃɨˈjat͡ɕɛl/

名詞

przyjaciel 男性 人称 （複数…生格および対格： przyjaciół, 造格： przyjaciółmi；　女性形： przyjaciółka）

1. （男の）友達。友。

格変化

    przyjaciel の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	przyjaciel	przyjaciele
生格(Dopełniacz)	przyjaciela	przyjaciół
与格(Celownik)	przyjacielowi	przyjaciołom
対格(Biernik)	przyjaciela	przyjaciół
造格(Narzędnik)	przyjacielem	przyjaciółmi
前置格(Miejscownik)	przyjacielu	przyjaciołach
呼格(Wołacz)	przyjacielu	przyjaciele

類義語

• druh, kolega, kumpel

派生語

名詞：

• nieprzyjaciel 男性 / nieprzyjaciółka 女性

形容詞：

• przyjacielski

副詞：

• przyjacielsko

関連語

形容詞：

• przyjazny

動詞：

• przyjaźnić się
• sprzyjać

名詞：

• przyjaźń 女性

参照

• stronnik; kamrad, towarzysz; znajomy