tín

tin 、 Tin 、 TIN 、 țin 、および -tin も参照。

フェロー語

発音

• IPA(?): [tʰʊiːjn]

語源1

tú 参照

代名詞

tín

1. túの単数属格。

フェロー語の人称代名詞

人称代名詞 (Persónsfornøvn)
単数 (eintal)	一人称	二人称	三人称男性	三人称女性	三人称中性
主格 (hvørfall)	eg, jeg	tú	hann	hon	tað
対格 (hvønnfall)	meg, mjeg	teg, tjeg		hana
与格 (hvørjumfall)	mær	tær	honum	henni	tí
属格 (hvørsfall)	mín	tín	hansara, hans†	hennara, hennar†	tess
複数 (fleirtal)	一人称	二人称	三人称男性	三人称女性	三人称中性
主格 (hvørfall)	vit	tit	teir	tær	tey
対格 (hvønnfall)	okkum	tykkum
与格 (hvørjumfall)			teimum, teim†
属格 (hvørsfall)	okkara	tykkara	teirra

語源2

古ノルド語 þínn < ゲルマン祖語 *þīnaz < 印欧祖語 *téynos

限定詞

tín

1. あなたの。

所有代名詞 - ognarfornavn
単数 (eintal)	男性	女性	中性
主格 (hvørfall)	tín	tín	títt
対格 (hvønnfall)		tína
与格 (hvørjumfall)	tínum	tíni / tínari	tínum
属格 (hvørsfall)	(tíns)	(tínar)	(tíns)
複数 (fleirtal)	男性	女性	中性
主格 (hvørfall)	tínir	tínar	tíni
対格 (hvønnfall)	tínar
与格 (hvørjumfall)	tínum
属格 (hvørsfall)	(tína)

---

ベトナム語

発音

• (ハノイ) IPA^(?): [tin˧˦]
• (フエ) IPA^(?): [tin˦˧˥]
• (ホーチミン) IPA^(?): [tɨn˦˥]

名詞

tín【信】

1. 信用、信頼。

派生語

• bán tín bán nghi
• bội tín
• mê tín
• thạch tín
• thẻ tín dụng
• tín chỉ
• tín dụng
• tín đồ
• tín hiệu
• tín ngưỡng
• tín nhiệm
• uy tín