φώνημα

ギリシア語

語源

フランス語 phonème (“音素”) の再借用語 < 古典ギリシア語 φώνημα (phṓnēma)

発音

• IPA(?): /ˈfonima/
• 分綴: φώ‧νη‧μα

名詞

φώνημα 中性(fónima) (複数: φωνήματα (fonímata))

1. (音韻論) 音素。

格変化

    φώνημα の格変化

	単数(ενικός)	複数(πληθυντικός)
主格(ονομαστική)	[[φώνημα]]	[[φωνήματα]]
属格(γενική)	[[φωνήματος]]	[[φωνημάτων]]
対格(αιτιατική)	[[φώνημα]]	[[φωνήματα]]
呼格(κλητική)	[[φώνημα]]	[[φωνήματα]]

関連語

• φωνή 中性 (foní) (“音、声”) を参照。

---

古典ギリシア語

語源

φωνέω (phōnéō) +‎ 接尾辞 "-μᾰ (-ma)"

発音

 

• IPA: /pʰɔ᷄ː.nɛː.ma/ → /ˈɸo.ni.ma/ → /ˈfo.ni.ma/

紀元前5世紀: IPA^(?): /pʰɔ᷄ː.nɛː.ma/ 6文字目のαは曖昧な母音

紀元前1世紀: IPA^(?): /ˈpʰo.ne.ma/

4世紀: IPA^(?): /ˈɸo.ni.ma/

10世紀: IPA^(?): /ˈfo.ni.ma/

15世紀: IPA^(?): /ˈfo.ni.ma/

名詞

φώνημᾰ (属格 φωνήματος) 中性, 第3変化 (phṓnēma)

1. 発音。
   1. 歌声。
   2. 犬やロバの鳴き声。
2. 話す言葉。言語。

格変化

τὸ φώνημᾰ; τοῦ φωνήμᾰτος (アッティカ) の第3変化

格 / #	Singular(単数)	Dual(双数)	Plural(複数)
Nom.(主格)	τὸ φώνημᾰ tò phṓnēma	τὼ φωνήμᾰτε tṑ phōnḗmate	τᾰ̀ φωνήμᾰτᾰ tà phōnḗmata
Gen.(属格)	τοῦ φωνήμᾰτος toû phōnḗmatos	τοῖν φωνημᾰ́τοιν toîn phōnēmátoin	τῶν φωνημᾰ́των tôn phōnēmátōn
Dat.(与格)	τῷ φωνήμᾰτῐ tôi phōnḗmati	τοῖν φωνημᾰ́τοιν toîn phōnēmátoin	τοῖς φωνήμᾰσῐ / φωνήμᾰσῐν toîs phōnḗmasi(n)
Acc.(対格)	τὸ φώνημᾰ tò phṓnēma	τὼ φωνήμᾰτε tṑ phōnḗmate	τᾰ̀ φωνήμᾰτᾰ tà phōnḗmata
Voc.(呼格)	φώνημᾰ phṓnēma	φωνήμᾰτε phōnḗmate	φωνήμᾰτᾰ phōnḗmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

諸言語への影響

• ギリシア語: φώνημα (fónima)
  • →フランス語: phonème
    • →英語: phoneme
• →チェコ語: foném
• →ロシア語: фоне́ма (fonéma)
  • →カザフ語: фонема (fonema)