въстокъ

古代教会スラヴ語

語源

въс- (vŭs-) +‎ токъ (tokŭ) < 古典ギリシア語 ἀνατολή (anatolḗ) からの翻訳借用。

名詞

въстокъ (vŭstokŭ) 男性

1. 上昇。
2. (方位) 東（ひがし）。

格変化

въстокъ の格変化 (硬変化 o語幹)

	単数	双数	複数
主格	въстокъ vŭstokŭ	въстока vŭstoka	въстоци vŭstoci
対格	въстокъ vŭstokŭ	въстока vŭstoka	въстокꙑ vŭstoky
属格	въстока vŭstoka	въстокоу vŭstoku	въстокъ vŭstokŭ
処格	въстоцѣ vŭstocě	въстокоу vŭstoku	въстоцѣхъ vŭstocěxŭ
与格	въстокоу vŭstoku	въстокома vŭstokoma	въстокомъ vŭstokomŭ
具格	въстокомь vŭstokomĭ	въстокома vŭstokoma	въстокꙑ vŭstoky
呼格	въсточе vŭstoče	въстока vŭstoka	въстоци vŭstoci

同族語

• (方位の一覧)

	сѣверъ (sěverŭ)
западъ (zapadŭ)		въстокъ (vŭstokŭ)
	югъ (jugŭ)

諸言語への影響

• → ロシア語: восто́к (vostók)