świecić

święcić も参照。

ポーランド語

発音^(?)

• IPA: /ˈɕfʲjɛt͡ɕit͡ɕ/

動詞

świecić (不完了体)

1. (自動詞) 輝く。光る。
   • gwiazdy świecą - 星が輝く
2. 明かりを灯す。

świecić się

1. 〔再帰動詞〕 輝く。光る。

活用

    świecićの活用

不定形
świecić
			単数			複数
直説法	現在時制	一人称	świecę			świecimy
		二人称	świecisz			świecicie
		三人称	świeci			świecą
			男性	女性	中性	男性人間	非男性人間
	過去時制	一人称	świeciłem	świeciłam	-	świeciliśmy	świeciłyśmy
		二人称	świeciłeś	świeciłaś	-	świeciliście	świeciłyście
		三人称	świecił	świeciła	świeciło	świecili	świeciły
	未来時制	一人称	będę świecił	będę świeciła	-	będziemy świecili	będziemy świeciły
			będę świecić			będziemy świecić
		二人称	będziesz świecił	będziesz świeciła	-	będziecie świecili	będziecie świeciły
			będziesz świecić			będziecie świecić
		三人称	będzie świecił	będzie świeciła	będzie świeciło	będą świecili	będą świeciły
			będzie świecić			będą świecić
命令法		一人称	-			świećmy
		二人称	świeć			świećcie
		三人称	niech świeci			niech świecą
仮定法		一人称	świeciłbym	świeciłabym	-	świecilibyśmy	świeciłybyśmy
		二人称	świeciłbyś	świeciłabyś	-	świecilibyście	świeciłybyście
		三人称	świeciłby	świeciłaby	świeciłoby	świeciliby	świeciłyby
分詞		能動形容分詞
		świecący
		受動形容分詞
		świecony
		副分詞現在
		świecąc
		名分詞
		świecenie 中性
無人称過去
świecono

派生語

動詞:

• (不完了体) oświecać / (完了体) oświecić

関連語

名詞:

• świeca 女性
• światło 中性

参照

〈輝く〉

• błyszczeć, lśnić, skrzyć się, żarzyć się

参考

• Tadeusz Piotrowski [et al.], Langenscheidt Pocket Dictionary: Polish. Berlin and Munich: Langenscheidt KG, 2003. ISBN 1-58573-415-2