zamęt

ポーランド語

発音^(?)

• IPA: /ˈzamɛnt/

名詞

zamęt 男性 非有生 （単数･生格: zamętu）

1. 混乱。
   • by nie wprowadzać niepotrzebnego zamętu - 無用な混乱を招かぬために

格変化

    zamęt の格変化（単数形のみ）

	単数
主格(Mianownik)	zamęt
生格(Dopełniacz)	zamętu
与格(Celownik)	zamętowi
対格(Biernik)	zamęt
造格(Narzędnik)	zamętem
前置格(Miejscownik)	zamęcie
呼格(Wołacz)	zamęcie

類義語

• zamieszanie, chaos; 〔口語〕 bałagan