பூனை

タミル語

பூனை

発音

• IPA(?): /puːnaɪ/

名詞

பூனை (pūṉai)

1. (哺乳類) 猫（ねこ）。

ことわざ

• இந்தப் பூனையும் பால் குடிக்குமா (intap pūṉaiyum pāl kuṭikkumā) -（人を外見だけを見て信用してはならない）
• சாதுரியப்பூனை மீன் இருக்க புளியங்காயத் திங்கிறதாம் (cāturiyappūṉai mīṉ irukka puḷiyaṅkāyat tiṅkiṟatām) - 能ある鷹は爪を隠す
• சூடு கண்ட பூனை அடுப்பங்கரையில் சேராது (cūṭu kaṇṭa pūṉai aṭuppaṅkaraiyil cērātu) - 羮に懲りて膾を吹く
• பாலுக்கும் காவல் பூனைக்கும் தோழன் (pālukkum kāval pūṉaikkum tōḻaṉ) - 猫にかつおぶし（の番）
• புலி இல்லாத ஊரில் பூனை தான் இராஜா (puli illāta ūril pūṉai tāṉ irājā) - 鳥なき里のこうもり
• மதில் மேல் பூனை போல (matil mēl pūṉai pōla) -（何を考えているのかまるで読めない/優柔不断な人）