dźwięk

ポーランド語

語源

• ロシア語 звук (zvuk) と同源であると見る事ができる。

発音^(?)

• IPA: /d͡ʑvʲjɛ̃ŋk/ （慣用音: 「ジヴィェンク」）

名詞

dźwięk 男性 (単数・生格： dźwięku, ；　複数・主格： dźwięki)

1. 音。
   • Nagle usłyszeliśmy dźwięk tłukącego się szkła.
     • 不意に、我々はガラスが割れる音を聞いた。

格変化

    dźwięk の格変化

	単数	複数
主格(Mianownik)	dźwięk	dźwięki
生格(Dopełniacz)	dźwięku	dźwięków
与格(Celownik)	dźwiękowi	dźwiękom
対格(Biernik)	dźwięk	dźwięki
造格(Narzędnik)	dźwiękiem	dźwiękami
前置格(Miejscownik)	dźwięku	dźwiękach
呼格(Wołacz)	dźwięku	dźwięki

使用例

単数・対格:

• emitować dźwięk - 音を発する
• słyszeć dźwięk - 音を聞く
• wydawać dźwięk - 音を出す

訳語

• 「おと」を参照。

関連語

派生語

名詞

• infradźwięk 男性
• ultradźwięk 男性

形容詞

• dźwięczny
• dźwiękoszczelny
• dźwiękowy
  • naddźwiękowy
  • ponaddźwiękowy
  • ultradźwiękowy

動詞（不完了体/完了体）：

• dźwięczeć / zadźwięczeć

参照

• brzmienie 中性; głos 男性